PRESS

„Młody polski dyrygent gościnny, Paweł Kapuła, był szczególnie przekonywujący (…) Swoimi gestami zdawał się nieść muzykę, której napięcie nie ustawało nawet na moment, dbał o długie frazy i linie, a jego interpretacja ciągle płynęła do przodu. To było absolutnie fascynujące doświadczenie; miało się wrażenie obcowania z naprawdę wielkim talentem. (…) Owe wrażenia były jeszcze mocniejsze pod koniec koncertu, kiedy Kapuła prowadził „V Symfonię” Schuberta – również tutaj każda fraza i
każdy moment przesiąknięty był muzyczną energią.”

– Jesko Schulze-Reimpell, Donaukurier, 2022

„Koncert otworzyła uwertura Egmont Ludwiga van Beethovena. Świetnie przygotowywane kulminacje wywierały wręcz piorunujące wrażenie, zachwycały intensywnością i ukazywały pełnię brzmienia orkiestry. Paweł Kapuła swoją interpretacją bardzo trafnie zobrazował niezwykłe bogactwo tematów i nastrojów (…)  I Symfonia e-moll op. 39 Jeana Sibeliusa była przemyślana i bardzo spójna. Paweł Kapuła prowadził zespół pewnie i swobodnie, dzięki czemu filharmonicy brzmieli jak jeden organizm, konsekwentnie realizujący zamysł dyrygenta. Szerokie frazy wprowadziły słuchaczy w zamyślenie, którego melomani nie śmieli zakłócić głośnymi brawami, pozwalając trwać ciszy po wybrzmieniu ostatnich dźwięków.” 

– Barbara Żurakowska, Ruch Muzyczny, 2022

„(…)Rewelacyjny, młody – choć już doświadczony – dyrygent poprowadził prawykonanie „Koncertu podwójnego na wiolonczelę i fortepian” Marty Ptaszyńskiej oraz dzieła symfoniczne Mieczysława Wajnberga i Antonína Dvořáka. Dyrygent niczym rzeźbiarz wyciągał z orkiestry ukryte partie dętych, naświetlał rytmiczne kanty i załamania, harmonie kształtował jak bryły.(…)”

– Karolina Dąbek, Ruch Muzyczny

„(…) Ale tę karierę, która przed nim niewątpliwie stoi, artysta zawdzięcza przede wszystkim swej wrażliwości muzycznej, wrodzonej charyzmie, no i pracowitości. Gdy wczoraj obserwowałam jego pracę z orkiestrą uwagę zwracał jego kontakt z zespołem, czuwanie nad każdą frazą, a jednocześnie swoboda jaką pozostawiał muzykom. Paweł Kapuła ma jeszcze jedną, bardzo ważną – przynajmniej dla mnie – cechę: ma świetne wyczucie czasu i oddechu muzycznego. Dlatego prowadzona przez niego narracja jest naturalna i interesująca.(…)”

– Anna Woźniakowska, Polska Muza

“(…) Rodzimym odkryciem okazały się zaś dwa koncerty, które poprowadził 25-letni dyrygent Paweł Kapuła. Szczególnie interpretacja nieznanego w Polsce „Requiem” Maurice’a Durufle była dowodem jego wrażliwości muzycznej, ale i umiejętności kierowania
rozbudowanym zespołem wykonawców. (…)”

– Jacek Marczyński, Rzeczpospolita

„(…) Ujęło mnie nasycone i miękkie zarazem brzmienie instrumentów dętych dobrze korespondujące z kwintetem smyczkowych, precyzja, dobry odbiór intencji dyrygenta. A Paweł Kapuła świetnie wydobył charakter Symfonii D-dur, w którym iście haydnowska lekkość i humor łączą się z buzującą “pod skórą” beethovenowską energią, która za jakiś czas w pełni wybuchnie w Eroice. Dodać do tego należy bardzo dobre gospodarowanie czasem muzycznym, pięknie płynącą narrację która pozwoliła mi cieszyć się tym, co u Beethovena lubię najbardziej, czyli przetwarzaniem przez kompozytora poszczególnych motywów w najróżniejszy sposób. (…)”

– Anna Woźniakowska, Polska Muza